Su gibi akıp gitti yıllarım Aşkı ararken bitti bütün yollarım Bom boş kaldı zamanla avuçlarım Ben hep bekledim hiç giden olmadım.
Zamana yenilmedim hep bekledim dönmeni..Aşkı buldugumdan cok emindim benım ıcın aşkın anlamı da sendin aşkı var edende.Bütün umutları koydum bir yere.Sensiz gecen her gune bır umut verdım..Bekledim .. döneceginden cok emindim..günler geciyor umutlar tükeniyordu..ben sendeydim ve senden gitmeyi hiç istemedim bu asktan vazgecmedım .. umutlarım tükenene dek..bir gün baktım ki beklemek için hiç umut kalmamış gecen zamana adamak ıcın hiç birşey yoktu elimde yinede giden olmadım..
Hazırım kendimden geçmeye aşk isterse Kelebek ömrü kadar kısa sürse Dönemem artık senin olduğun şehre Kanıyor mazim içimde öylece.
Bekledim o kısacık anı yasamayı bekledım..ama gün geldi yoruldum takatim kalmadı artık gecen zamana adayacak umudum da yoktu..O kısacık an için herşeyimi vermeye hazırdım ama olmadı sen gelmedin bende gelmeye cesaret edemedim .. Korktum belki de..seni bir baskası ile bulmaktan .. kendimi kaybetmekten korktum .. nereye baksam bir anımız canlanıyor gözümde .. içim acıyor gözlerim doluyor .. meğer en büyük bilmece ayrılık denen bu işkence .. çözebilene aşk olsun .. ben çözemedim.. yoklugunda içimi acıttı varlıgında .. " Aşk " dedikleri bu muydu ? Yakar kavurur .. sarıp savurur muydu ? Bizi savurduğu gibi ..!
Görmeden,duymadan mümkün mü yaşamak Ellerim dokunmadan aşk yalan mı? Gerçek mi? Sen söyle hayat.
Yaşadıklarımız gerçek miydi ? Günlerce kendime sordum bu soruyu .. cevap hep aynıydı yaşanan herşey gerçekti..Yalan olan ise senin bana olan aşkın.Bana sensiz yaşanabileceğini de öğretti bu hayat..Seni düşünmeden nasıl geçer bu zaman nasıl yaparım sensiz bilmem .. biri söylemişti .. " Varlığına alışması kolay da yokluğuna alışmak zorluyor .. ama demişti .. ama insan herşeye de alışıyor .. "
Şimdi " Sen söyle hayat .. alışır mıyım zamanla bu yokluğa "
...
Seni ne çok sevdim ben. Ne çok gözyaşı döktüm senin için. Geceleri sen yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken, ben pencerenin önünde rüyana girmek için dua ediyorum...Bir bakışına, bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için, dünyanın bütün çiçeklerini vede bütün duygularımı önüne serdim senin... Şiirler, şarkılar,sevgiler içimde tutuşan bir ateş...Onun yanında senin için kül kesildim. Ağır hastalar geceyi zor geçirir.Sabahı bekler,kırgın yürekler, hasta umutlar, yalnız ruhlar...Yalnızdı gecelerim,hastaydı gecelerim. Kan kayından giden bir hasta gibi umarsızdı gecelerim. Adına yalnızlık dedim, sensizlik dedim. Sen beni tanımak için çırpınmadın.Tanısaydın, sevecektin...Sen bni tanımadın, sevmedin. Bu bir ölümdü, bu bir ölüm fermanıydı,görmedin...bıçak kesmez artık beni. İp asmaz, çekülller yüreğimi taşımaz !yaşamak mümkün değil artık.Yalnızlık, karanlık kapılarıyla üzerime kapandı. Amansız acılar içindeyim... Ey Sevdiğim ! Ben seni çok sevdim.Şu sol tarafıma sığdıramayacak kadar çok sevdim.Dünya bildi,sen bilmedin.Yalnızlığın diğer adı, aska karsılık alamamaktır.Kaçılamayacak kadar yakın,tutulamayacak kadar uzak yerdesin... Benim aşkıma sen değil, yalnızlık kucak actı.Yokluguna dokundum,içim yandı... Odamın çıldırtan sessizliğinde sana seslendim,duymadın. Yankısı döndü dolaştı yine beni buldu. Anladım ama artık,anladımki;beni hiç duymayacaksın... Sana sitem edemem, sana kırılamam.Bir tek dileğim var artık,tek bir dileğim.O da; Mutlu Olman... EY SEVDİĞİM! SEVDİĞİM DİYEMEDİĞİM SEVDİĞİM...BİRİCİĞİM,TEK AŞKIM...NEREYE,KİMLE GİDERSEN GİT,YETERKİ SEN MUTLU OL..! SEN HEP MUTLU OL !BEN SENİ HEP SEVİCEM ,SEN HEP MUTLU OL...:(
